Ik zag in een Apotheek eens een certificaat hangen waarop stond:
De eigenaar van dit certificaat is de trotse beschermer van boom 1424 in de watermanstraat.
Ik vroeg me af wat je daaraan hebt. Waarschijnlijk moest de apotheker voor dit certificaat betalen. Hij ziet de boom waarschijnlijk nooit, kan hem niet omhakken voor brandhout en iedereen mag in de schaduw onder de boom zitten.
Maar toch is dat papiertje iets waard. Jij kunt namelijk laten zien dat jij verbonden bent aan boom 1424. En de buurman kan misschien ook een boom sponsoren maar niet boom 1424. Dus dat boomnummer is waar het om gaat. Jij hebt het recht op dat nummer. Die boom is slechts een symbool voor dat nummer. Nogmaals, je bent geen eigenaar en mag de boom ook niet exclusief voor schaduw gebruiken. Maar dat nummer en de boom die eraan verbonden is, zijn uniek en het kan niet geruild worden voor een andere boom of ander product. Daardoor is het non-fungible. Ondanks dat er ontelbare bomen zijn in de wereld, is deze boom plotseling meer waard geworden. Er is kunstmatige schaarste gecreëerd.
Hetzelfde kun je doen met digitale dingen. Deze zijn oneindig kopieerbaar en daardoor per definitie waardeloos. Maar door mensen een certificaat te verkopen dat gelinkt is aan bijvoorbeeld een plaatje, is dat plaatje plotseling toch geld waard. Dat certificaat heet een Token. Een Non Fungible Token, of NFT. Het creëren van een token heet 'minten'. Net als bij de boom, heb je geen copyright over het plaatje en ook geen recht om kopieën te verkopen. Het enige dat jij mag verkopen, is de NFT. De transactie wordt op de blockchain vastgelegd.
Overigens kennen we het woord fungible ook in het nederlands. Het betekent 'vervangbaar'. De oorsprong van het woord is het latijnse fungibilis.
Hetzelfde plaatje kan door iemand anders op een andere manier nogmaals gemint worden via een andere minting service. De NFT geeft dus niet een garantie op een uniek plaatje.
Het gaat allemaal om dat certificaat waarmee je aan de buurman kan laten zien hoe cool jij bent met je NFT.